روزی میــرسَد
بـــی هیــــچ خَبـــَـــری
بــآ کولـــــه بــــآر تَنهـــآییـَم
دَر جـــآده هــآی بـی انتهــــآی ایـن دنیــآی عَجیـــــب
رآه خــــوآهم افتـــــآد
مَـــن کـــه غَریبـــــم
چـــه فَــــرقی دآرد کجـــــآی ایـــن دنیــــــآ بـآشــــم
همــه جــــآی جهــــآن تنهـــــآیی بــــآ مَـــن است
تنهایم.....
آنقدر تنهایم که کسی نیست....
تا صندلی را از زیر چوبه ی دارم بکشد......
یہ وقتآیے،
یہ حرفآیے،...
چنان آتیشت میزنہ
کہ دوست دارے فریاد بزنے،
ولی نمیتونے!
دوست دارےاشک بریزے،
ولی نمیتونے!
حتے دیگہ نفس کشیدنم برات سخت میشہ!
تمام وجودت میشہ بغضے کہ نمیترکه..
بہ این میگن
"درد بے درمون"
زلیخا؛ جان_ یوسفت راستش را بگو..... ب خدایت چ گفتی ک خودش اینطور پا درمیانی کرد؟؟
سرمیز شام به یادت می افتم بغض میکنم!
اشک در چشمانم حلقه میزند!
همه با تعجب نگاهم می کنند...
لبخند میزنم و می گویم:
چقدر داغ بود...!!!
دیگه دارم خسته میشم از نبودنت
پسر به دختر گفت: دوستم داری؟اشک از چشمای دختر جاری شد میخواست بره که پسر
دستشو گرفت و اشکهاشو پاک کرد و گفت اگه دوستم نداری اشکال نداره مهم اینه که
من دوستت دارم وطاقت دیدن اشکهاتو ندارم دخترسرشو پایین انداخت وگفت: میدونی چیه؟
من دوست ندارم........من بدجوری عاشقت شدم.پسر دستهای دختر را رها کرد و با
قیافه ای غمگین از دختر جداشد دختر فریاد زد: مـــــــــــــــــگه دوســــــــــــــــتم
نـــــــــــــــــداری؟؟! چرا داری میری؟ پسر جواب داد: چون دوستت دارم!
دنيا چه کوچک شده !
و تو چه بزرگ
و جاده ها چه طولانی
شايد هنوز مسافری در مه مانده باشد
تا باران
تنهاييش را خيس کند .....
